Daisy Fuentes

Dawno, dawno temu w Wellington, stolicy Nowej Zelandii, przyszła na świat dziewczynka o przepięknych niebieskich oczkach i uśmiechu skradającym serduszka wszystkich, którzy mieli okazję przebywać w jej pobliżu. Wzbudzały one wiarę i nadzieję, mimo kruchej postaci jej właścicielki, więc postanowiono nadać jej imię Daisy. Nie tylko dlatego. Pragnięto, by już nigdy nie zapomniano o delikatności jej dziecięcego uśmiechu, który, ku radości jej krewnych, pojawia się na jej wargach do dziś.
Daisy nie miała dzieciństwa usianego płatkami róż, nie nosił jej na grzbiecie żaden poczciwy pan kundel, nie ganiała za kaczkami, ani nie tuliła się każdego wieczoru do swej rodzicielki... Dosyć wcześnie straciła rodziców w wypadku lotniczym, przez co teraz w jej główce są jedynie wspomnieniem zakropionym nutką sadystycznej fantazji. Nie brakuje jej jednak miłości, którą otacza ją jej starsza siostra Cas oraz okazjonalnie jej brat Nico.
Ciężka rzeczywistość, dokuczające jej koleżanki w szkole oraz wizyty u psychologa nie odebrały jej dziecięcej delikatności, wręcz przeciwnie. Potrafi zauroczyć każdego, zwłaszcza że nie wygląda na dwunastolatkę. Bliżej jej do ośmiolatki, co wprawnie wykorzystuje. Podobnie jak psie oczka, piskliwe proszę czy łezki na zawołanie, które nastychmiastowo pokazują się w kącikach jej oczu. To urodzona manipulantka. Nie wykorzystuje jednak swoich najbliższych na każdym kroku, gdyż częściej posługuje się swoją przebiegłościa dla ich dobra niż dla własnego, choć i te okazyjki się zdarzają.
Aktualnie zamierza się przeprowadzić wraz z siostrą do Los Angeles, gdzie mają zamieszkać pod okiem najstarszego brata Nico. Oboje kocha, więc nie zamierza robić problemów z powodu zaistniałej sytuacji. Ba!, nawet cieszy się, że będzie mogła pożegnać niezbyt kochanych przez siebie rówieśników, prócz kilku kolegów. Uczyć zaś będzie mogła uczyć się w nowej szkole. Wiedza jest dla niej bardzo ważna, gdyż w przyszłości chce zostać tajnym agentem lub płatnym mordercą.

Potrafi umiejętnie manipulować swym otoczeniem i robi to zazwyczaj naumyślnie. Nie zapomina przy tym o rozwijaniu własnych możliwości aktorskich, więc czasem ryzykuje, próbując wymusić coś na kompletnie obcych sobie osobach,
W szkole brała udział w różnych zajęciach pozalekcyjnych, więc umie śpiewać oraz brzdąkać na gitarce, ale również malować i jeździć troszku konno. Nic jednak tak jej nie rozwijało, ani nie pasjonowało, jak zajęcia sportowe, tj. gimnastyka, lekkoatletyka oraz pływanie, To właśnie wychowanie fizyczne najbardziej uwielbia spośród wszystkich przedmiotów, ale nie pogardzi też geografią (pewnie ma to we krwi).

△ JĘZYKI: angielski, hiszpański, kilka wulgaryzmów w różnych językach, które podłapała od siostry
△ ZAWARTOŚĆ BAGAŻU:
na sobie: kremowa sukienka, czarny płaszczyk z czerwonymi akcentami, bielizna, 2 x wstążka we włosach, rajstopki, czerwone balerynki, złoty łańcuszek z serduszkiem, poniższa torba;
wykonana z dosyć mocnego materiału torba: odtwarzacz MP3, słuchawki, smartfon, okulary przeciwsłoneczne, 2 x dziennik: Zeszyt Śmierci #5 i #6 (niezapisany), szkicownik, pióro, 3 długopisy o czarnym atramencie, czerwony cienkopis, 3 różnej grubości ołówki, gumka do ścierania, różowa szminka, chipsy serowe, buteleczka wody niegazowanej;
niewielka walizka: 2 x jasne dżinsy, 2 x spodnie dresowe, 3 x spodenki (kolory pastelowe), 4 x kwieciste sukienki w delikatnych kolorach, 2 x sportowe bluzy, 3 x dziewczęce bluzeczki, 3 x różnobarwne rajstopki, bielizna oraz skarpetki na najbliższe dni, różowa piżama, para białych puszystych kapci, para różowych trampek, para błękitnych tenisówek, para kwiecistych balerin, kosmetyczka (mini zestaw do makijażu, szczotka do włosów, szampon oraz odżywka do włosów, szczoteczka oraz pasta do zębów), biały pluszowy królik, ulubione książki Stephena Kinga, spory zestaw różnorodnych kredek, tablet, ładowarki oraz etui do tableta i smar fonu, album z rodzinnymi fotografiami, poduszka z szeroko uśmiechniętym granatowym kotem z Cheshire, kocyk w motylki.
△ INNE:
> lubi zasypiać przy dźwiękach Death Is Not The End przytulona do bialutkiego misia królisia
> nie wymaga już, by tuliła ją siostra do snu, gdyż jest już przecież duża
> kocha album Nicka Cave Murder Ballads
> ale najbardziej swoje rodzeństwo
> rozpierdoli tę wyspę <3