John Wilshere

Życie zaczęło się w zatłoczonym Fulham. Obok biało-czarnych kolorów klubu, na trybuny którego chodziło się oglądać mecze gigantów. Prawie każda dzielnica wyglądała tak samo. Rzędy kamienic, budynków ustawionych jeden przy drugim, takie same. Im bliżej Wielkiego Londynu tym większa różnorodność i czynsz, oczywiście.

Wychował się w tym centrum cywilizacji europejskiej, każdy by się z nim zamienił. Ojciec matka, dzieci. Dwa plus dwa i pies. Rodzinę mieli jak z obrazka, z jako takimi tradycjami. Że ojciec był wojskowym to i syn miał później pójść w jego ślady. Ale ojciec się powiesił. Matka miała przez to problemy z pewnymi ludźmi, do których później dostał się John. Kilkuletni wtedy dzieciak spoglądając na mundur swojego starszego, nie czuł już tego samego respektu. Jako nastolatek miał sporo problemów z policją. Bił się. wracał do domu z obitą mordą. Któregoś dnia do domu przyszli jacyś ludzie. Z pytaniami, podważając wszystko, na czym ułożył sobie świat. To nie sznur na szyi ojca był powodem jego śmierci.

Chuj wie ile ludzi przelewa się co dzień przez metro. A przelewało się tego świństwa, w rzeczy samej, przelewało. Od zwykłych, pierwszorocznych przemytników kwasu w dupie, przez kozojebców, po przynajmniej cztery sobowtóry Che Guevary. Zawsze o tym myślał. Niedaleko pada jabłko od jabłoni. Zamiast do wojska, John trafił na jednostki specjalne. Okazało się, że zaciętością idealnie tam pasował. Jako jedną z pierwszych, zajmował się sprawą własnego ojca. Po kilku miesiącach została rozwiązana. Za wszystkim stała zorganizowana grupa przestępcza. Takich wątków było co niemiara. Najlepiej pracowało mu się nocą. Adrenalina podskakiwała, tętniąc w żyłach razem z zaciśniętymi pięściami. W pracy miał stresu od cholery. Ale stres go napędzał. Złość go napawała szaleństwem, które gdzieś tam ukryło się na co dzień w jego oczach. Tak bardzo, że od pewnej sprawy został odsunięty, po pobiciu jakiegoś gościa, który trafił z jego pomocą do szpitala z ciężkimi obrażeniami łepetyny.

Liczyła się skuteczność. Może dlatego przydzielali mu inne sprawy niż zazwyczaj? O awansach trudno było mówić. W jego pracy panowała inna niż w większości służb hierarchia. Australia była miejscem, z który łączyła go nie tylko praca, ale również historia. Dostał przydział, zamieszkał w Sydney. Zmienił służby, chociaż nadal wszystko jakby łączyło się z Royal Comission. Od czterech lat w tym samym miejscu, nieumundurowany, zajmował się tym samym co wcześniej. Odpowiadał mu nocny tryb, wydział zabójstw. Handel bronią, narkotykami. Parszywe mordy podobne do jego paskudnego pyska.

Na pokładzie samolotu znalazł się dlatego, bo... wziął sobie urlop. Przydałby mu się w końcu odpoczynek. Leciał razem z kumplem do Los Angeles na ślub innego kumpla.

W rodzinie z jakiej się wywodził chodziło głównie o dyscyplinę. Ojciec zaszczepił w nim coś co John powtarzał sobie bardzo często w dorosłym życiu. Jeśli sobie na coś nie zapracujesz, będziesz śmieciem. Na zajebiście wielkim wysypisku.
Dobry policjant, zły policjant. Ciężko jest trafić prosto w sedno. Gdyby ludzie rzeczywiście oceniali innych po wyglądzie, z pewnością wzięliby tego tu, za troglodytę. Co zrobisz? Nic nie zrobisz, takie życie. Najważniejsze, żeby mieć w pewnych kwestiach wyjebane. Co oczywiście przychodzi Johnowi z pewną trudnością. Jest impulsywny, trudno go polubić, a co dopiero poznać. Jego metody dochodzenia do prawdy w pracy można uznać zarówno za kontrowersyjne jak i czasem błyskotliwe. Bo dużo zawdzięcza bystrości umysłu. Wbrew pozorom nie dyskryminuje żadnej poszlaki, chociaż wygląda na typa, który wszystko ma w dupie. I najczęściej tak właśnie się zachowuje. 

Otrzymał specjalne wykształcenie. Jego umiejętności połączone są z regularnymi treningami fizycznymi i psychicznymi. W pracy liczy się sprawność fizyczna, tężyzna, zwinność i wytrzymałość. Trenował kickboxing, jak większość biega, chodzi na siłownię, pływa. Potrafi posługiwać się bronią palną, białą. W swoim zawodzie nie może pudłować. Otrzymał podstawowe szkolenie pierwszej pomocy. Radzi sobie w terenie. Interesują go samochody, coś tam czasem grzebie w silnikach.

△ JĘZYKI:
Angielski (akcent brytyjski), niemiecki (biegły), rosyjski (komunikatywny).
△ ZAWARTOŚĆ BAGAŻU:
Garnitur, czarna i biała koszula, eleganckie buty, dwie pary butów sportowych, dres, kurtka przeciwdeszczowa, kilka podkoszulków, para luźnych spodni, bielizna, podstawowe środki higieniczne, papier toaletowy w pieski, tabletki na sraczkę, tabletki przeciwbólowe, środki nasenne, paczka gum do żucia, gazeta kupiona na lotnisku, telefon, ładowarka, iPod, aparat, scyzoryk.
△ INNE:
W przeciwieństwie do swojego kumpla, psy uwielbia. Jest czujny, drażliwy, łatwo wybudzić go ze snu. Ma kilka tatuaży - na rękach, klatce piersiowej, brzuchu i plecach.