Madison Blackwell

Madison przyszła na świat dziesiątego marca dwadzieścia sześć lat temu w Los Angeles. Oczko w głowie rodziców, ze względu na bycie jedynaczką zawsze miała to, o co ładnie poprosiła, używając przy tym swoich słodkich i niewinnych oczek. Jej rodzicielka była z zawodu prawniczką i to całkiem dobrą, więc od zawsze dziewczyna żyła w wysokich standardach - ogromny dom z wielkim basenem nie był jej marzeniem, a rzeczywistością o której niektórzy mogli pomarzyć. Chociaż, miliony monet nie uderzyły jej do głowy w takim stopniu, aby wraz z zaczęciem chodzenia do szkoły zdobywać przyjaciół za ich pomocą. Wręcz przeciwnie. Unikała kontaktów z innymi dziećmi i żyła w swoim świecie. Na lekcjach często bujała w obłokach i wyglądała na nieobecną, bo tak też było. Jej wzrok wędrował za światem który pędził za oknem i dostrzegała piękną istnienia. Później wszystkie intrygujące rzeczy przelewała kredkami, farbą czy flamastrami na białą kartkę papieru. Niestety, widoki które pozostały jej w głowie nie szły w parze z tymi na rysunkach. Dopiero gdzieś na początku liceum, zapisała się do kółka fotograficznego gdzie odnalazła to, czego poszukiwała. Zdjęcia potrafiły uwiecznić wszystko, co można było zobaczyć gołym okiem. Piękno mogło zostać w końcu na czymś odzwierciedlone. Właśnie od pierwszej klasy liceum zaczęła się jej przygoda z aparatem i uwiecznianiem tego co jej się żywnie za chciało. Powiązała z tym swoją przyszłość i od samego początku mierzyła w fotografie jako kierunek studiów, ale nie w Los Angeles, a przepięknym Sydney. Miała niewielkie poparcie rodziców, bo Ci chcieli aby dziewczyna pozostała w rodzinnym mieście, aby mogli mieć na nią oko i w razie czego dopilnować. Nie wspominając o wyciąganiu z kłopotów. No, ale cóż...Nikt nie był w stanie zatrzymać Madison przed dążeniem za marzeniami. Po ukończeniu liceum spakowała wszystkie swoje rzeczy i przeprowadziła się do Sydney na okres studiów.

Na wyspie wszystko wyglądało inaczej, niż dotychczas. Życie Madison dostało rozpędu wraz z rozpoczęciem roku akademickiego. Pojawiła się dotąd dla niej samej nieznana imprezowiczka, która pokrzyżowała spokojne plany dziewczyny. Pierwszy rok ledwo zdała, a w drugim niestety musiała przejść jeszcze przez poprawki, zanim została przepuszczona dalej. Jednak, mimo wysokiej częstotliwości imprez i opuszczania wykładów udało jej się po trzech latach ukończyć kierunek. Wraz z publikowaniem zdjęć na blogu, który założyła z myślną o dzieleniu się swoimi przeżyciami z resztą świata. Odezwało się kilka agencji z ofertami pracy przy projektach. Najczęściej ekologicznych polegających na krótkiej wyprawie w teren, aby zrobić zdjęcia zagrożonemu gatunkowi. Ważne, że płacą, prawda? Na takich projektach opierały się dochody dziewczyny. Nie było ich dużo, ale czasem wpadał jeden większy, za który można było przeżyć miesiąc, a nawet dwa w Sydney! W między czasie pojawił się, też chłopak poznany na imprezie. Nazwijmy to związkiem, chociaż Madison w praktyce nie używa tego na określenie jej relacji z Michaelem. Było to przelotne i raczej tylko stracą włożonego w to czasu, i chęci. 5 miesięcy wystarczyło, aby ich drogi się rozeszły. Oboje stwierdzili, że rozstanie w pokoju bez awantur o sekrety i inne pierdoły będzie najlepszym wyjściem. Po tej decyzji kontakt między nimi umarł. Jedynie od czasu do czasu mijają się w sklepie i potrafią jedynie kiwnąć do siebie głową na powitanie.

Pierwszy od kilku lat zamierzany powrót do domu Madison. Dzień rozpoczął się jak każdy inny - od filiżanki kawy z mlekiem, a do tego lekko przypieczony tosty. Poranna przebieżka w pobliskim parku po śniadaniu i szybki powrót do mieszkanie, aby ochłodzić się zimnym prysznicem jeszcze przed lotem. Wrzuciła na telefon z laptopa wszystkie możliwe piosenki, by w locie mieć czego słuchać, a przede wszystkim, aby uniknąć płaczu dzieci w samolocie. Płacz dziecka, to jedyna rzecz jaką może wyprowadzić ją z równowagi w samolocie.
Na lotnisko przyjechała taksówką i zostawiła kilka drobnych napiwków za ciekawą rozmowę z kierowcą na temat morskich legend, o których ów mężczyzna się nasłuchał od jednego z klientów, który podawał się za osobę chodzącą szlakami mitów i legend. Wchodząc do budynku na jej twarzy widniał uśmiech do chwili aż przed jej oczami śmignęła postura jej eks. Stanęła wryta i dopiero po chwili ruszyła z walizką do poczekalni. "Pasażerowie Lotu 313 proszeni są..." - rozległ się głos po całej hali. Madison wstała i ruszyła na odprawę lotu. Mając nadzieje, że w samolocie nie spotka osobnika, które dosłownie chwile temu minął jej przed nosem.

Jest typem osoby, która przez życie idzie swoimi drogami. Dosłownie jak kot. Nie przejmuje się osobami trzecimi. Opinia innych jest dla niej nieistotna. Nie ma zamiaru przejmować się punktem widzenia innych osób. Robi to co chcę i to co lubi.  Nie dogaduje się z osobami, które lubią wszystko komentować i narzucać swoje zdanie. Działa w takim schemacie jaki sobie ustala, nikt nie będzie jej mówił co ma robić bo go raczej wyśmieje. Jest uparta i ma mocny charakter, który idzie w parze z wygadaną buźką dziewczyny. Potrafi pokazać pazurki, jeśli jej nie podpadniesz do gustu i zaczniesz irytować swoim zachowaniem. Najlepiej w takim wypadku po prostu zamilcz, odejdź i nie wracaj. Nie chcesz poznać Madison, kiedy wpadnie w dziki szał. Dla osób, z którymi nawiązuje dobre i przyjazne relacje jest niczym aniołek z blond włosami. Bywa zazdrosna, jednak jest to objaw rzadki i występuje dopiero wtedy, kiedy dziewczyna mocno wkręci się w danego chłopaka.. No ale cóż.. uczuć nie da się stłumić, prawda?

Madison potrafi udzieli pierwszej pomocy potrzebującemu, chociaż woli, aby zrobił to ktoś o mocniejszych nerwach. Dziewczyna jest dość zwinna i nie ma problemu z bieganiem na dalekie odległości. Posiada podstawową wiedzę z zakresu roślin leczniczych i trujących. Nigdy nie wiadomo co wpadnie ci w palce.

△ JĘZYKI: Angielski, francuski - podstawowy.
△ ZAWARTOŚĆ BAGAŻU: Duża ilość ubrań. Od jeansów do sukienek po przez bieliznę, koszule nocne i inne. Laptop z ładowarką i matą chłodzącą. Kilka pamiątek z Sydney dla jej rodziców. Coś ala magnesy, dzwonki, pocztówki. Trzy pary butów - wszystkie to trampki. Kurtka przeciwdeszczowa. Ładowarka do telefonu. Kosmetyczka i inne damskie przybory.
△ INNE: Madison mimo mocnego charakteru ma bardzo słabą psychikę. Łatwo wpada w panikę w razie kłopotów i wtedy ciężko nad nią zapanować, aby się uspokoiła.