Minho Bang

Historia rodziny Bang nie jest wielce interesująca, ot zwykła rodzina, która po prostu ma dużo pieniędzy ze względu na dawnych przodków, którzy zamiast kreatywnego życia byli po prostu mrówkami, które pracowały 24 na dobę, z przerwami na kawy. Fortunę do dziś mają nie tylko przez zawód Minho, jednak dzięki ojcu, który jak przodkowie ma głowę na karku i potrafi się porządnie targować, co niestety nie tyczy się Pani Bang. Kobieta kompletnie oderwana od rzeczywistości, żyje chwilą i zapamiętuje wszystko w każdym, nawet najmniejszym szczególe. Mieszanka wybuchowa, która wiedzie sielankowe życie przez brak obowiązków nawet przy wczesnym wychowywaniu synów. Warto wspomnieć, że Minho choć nie jest pierworodnym synem, to przynajmniej tym dziedzicznym pod względem krwi i tym podobnych, ponieważ jego starszy brat jak się niedawno okazało, był adoptowany przez Państwo Bang, ze względów typowo naturalnych - sami nie mogli mieć potomstwa, z czasem kiedy dowiedzieli się, że jednak wszystko jest na swoim miejscu, sprawili sobie niespodziankę w postaci Minho.
Życie chłopaka nie było wielce ekscytujące, do czasu, aż chłopak odnalazł swoje artystyczne ujście, którym było rysowanie. Postanowił się spełniać i tak też się stało. Rodzice ze względu na własne problemy nawet nie zwrócili uwagi kiedy ich syn oddał się życiu kompletnie oderwanego od rzeczywistości i bardziej niż matka zaczął latać w chmurach, bowiem rozpoczął własną działalność w mangach. Rysował fantastykę jakiej świat nie widział, przez co został zauważony, a nawet doceniony. Już w nastoletnim wieku chłopak miał kilkuletnią umowę, która była niczym innym jak powodem do dumy. Zbyt często nie oddawał się przyjemnością takim jak imprezy czy też wypady ze znajomymi, stał się jakby no life’em, który interesował się tylko rysowaniem, nawet komputer odszedł w zapomnienie, do czasu, aż okazało się, że uzupełnianie kolorów jest wygodniejsze dzięki myszce niż własnej ręce, która po kilku godzinach rzetelnej pracy wysiadała.
Jak to się stało, że zamieszkali w Australi? Otóż jest to dość proste do wytłumaczenia, ze względów typowo ekonomicznych. Każdy z pracujący członek rodziny musiał jeździć w większych sprawach do Australii, która była centrum kontaktów medialnych, które sięgały poza Azję. Sam Minho nie raz już jako nastolatek podróżował z Korei do kraju kangurów ze względów typowo biznesowych, bowiem całe centrum, które go zwerbowało mieściło się w Sydney. Co więcej, najmłodszy Bang uwielbiał podróżować przez samoloty, wydawały mu się być wygodniejsze i bardzo dobrze przyswojone w życiu szarych ludzi, którzy fascynowali go na tyle by bogaty chłopaczek siadał w ekonomicznej klasie i z zainteresowaniem uczniaka obserwował wszystko co robią, oczywiście do czasu. Dokładnie do 22 września 2014 roku, kiedy tydzień wcześniej dowiedział się wraz z bratem, że ich weekendowe plany (które o dziwo Minho miał zaplanowane) muszą być zmienione, ze względu na prośbę rodziców, którzy zrobili sobie roczną przerwę w LA, do której właśnie ściągali obu chłopców. Minho podejrzewał, że jest to coś związanego z urodzinami, ale o co dokładnie chodziło to chłopak niestety się nie dowie, ponieważ finalne lądowanie, data a nawet miejsce tego jakże dobrze zapowiadającego się lotu wciąż jest jedną wielką zagadką.

WPISZ

Jak wymaga od niego fach, chłopak jest niesamowicie uzdolniony plastycznie. Potrafi na plaży samym patykiem stworzyć dzieło sztuki, które może być dość pomocne w odnalezieniu się na mapie. A propos odnajdywania się w większych, czy też mniejszych miejscach, z którymi chłopak miał kiedyś styczność to... nawet jeśli się zgubi to i tak się odnajdzie, potrafi rozpoznać teren, w którym był, bądź nie, ma pamięć fotograficzną. Bardzo szeroko patrzy na świat, dlatego przeważnie robiąc mangi przygląda się życiu zwykłych, szarych ludzi, by móc jak najlepiej oddać cały ten realizm. Przeważnie stoi na uboczu i wciela się w rolę słuchacza niż przewodnika, bo sam mało wie i potrafi. Nie jest takim tchórzem na jakiego wygląda, po prostu brak mu wiary we własne siły. Kiedyś uczęszczał na zajęcia aikido, dlatego samoobrona nie jest mu obca, choć kompletnie się nie zna na zadawaniu bólu, jak i na przetrwaniu, wiadomo teoria jest, ale praktyka na szczęście jeszcze nie sprawdzona. Ma braki w podstawach kłamania i w ukrywaniu emocji, można z niego czytać jak z otwartej księgi, co przejawia się również w jego bezpośredniości i szczerości.

△ JĘZYKI: koreański, amerykański - zaawansowany, mandaryński - komunikatywny, angielski - komunikatywny
△ ZAWARTOŚĆ BAGAŻU: dużo kartek do rysowania, piórnik z masą długopisów o wszelakich odcieniach, kilka par skarpetek, dwie koszule, kosmetyczka z dezodorantami, szamponami i szczoteczką do zębów, tablet z myszką do rysowania, para czarnych, błyszczących lakierek, cztery odcinki jakiejś mangi, ładowarka do telefonu i tabletu, ręcznik, trzy pary bokserek, płaszcz przeciwdeszczowy, kluczyki do nowego auta - Audi A4 (prezent od szefa), tabletki na zasypianie.
△ INNE:
- jest typowym mangozjebem, jeśli nie przeczyta czegoś w ciągu dnia nie potrafi zasnąć.
- bardzo często zmienia kolor włosów.
- wielbiciel wygodnych ubrań.
- jest beznadziejny jeśli chodzi o jakiegokolwiek rodzaju wysportowanie, po prostu wysoki patyk.
- warto wspomnieć, że ma około 193 centymetrów wzrostu!
- sporadycznie pali zioło, dlatego ten wylot, a raczej zlot wydawał mu się być jedną, wielką fazą.
- jego rodzina jest dziana nie tylko ze względu na jego karierę, ale również przez rodzinny spadek.
- ma paniczny strach przed dentystami i ich przychodniami.
- przez swój jakże wczesny sukces w branży w jakiej teraz pracuje, ma wrażenie, że jego szef chce go skrzywdzić z zazdrości.
- większość życia poświęcił fantastycznemu światowi, który z czasem stał się również częścią jego realiów.
- jest oburęczny.
- nie zdaje sobie sprawy z prawdziwej, przerażająco dzikiej natury chęci przetrwania.
- choć wydaje się być ciapą i tchórzem, to wewnętrznie jest silny psychicznie, jednak z doświadczenie wie, że warto być obserwatorem.