Billy Bicksler

Urodzony w stolicy Australii od zawsze podzielony był między dwie słoneczne części globu: kontynent kangurów oraz Hollywood. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał trzy lata i zamieszkali po dwóch częściach świata. Jego matka rozwijała swoją karierę aktorską w Ameryce grając w serialach, podczas gdy tata pozostał w Australii zarabiając na życie jako muzyk.
Gdyby nie fakt, że miał dwa oddalone od siebie domy, to byłby zwykłym dzieciakiem. Kontakt z przyjaciółmi utrzymywał dzięki telefonowi, który ciągle był u niego w ruchu od momentu, gdy wybłagał go od ojca. W Australii spędzał cały rok szkolny, podczas gdy na wakacje wyjeżdżał do mamy. W Ameryce czuł się mocno osamotniony. Nie potrafił sobie odnaleźć znajomych w diametralnie różnej od spokojnego przedmieścia Canberry okolicy. Szybkie, miastowe tempo nie odpowiadało mu, lecz wakacje zawsze były dla niego miłym doświadczeniem ze względu na kontakt z mamą, którego mu brakowało przez pozostałe części roku.
Rodzice Billa nie zgadzali się we wszystkim, wyjątkiem było tylko dobro ich dziecka. Wspólnie podjęli decyzję o wysłaniu go nie do ogólniaka, ale do szkoły, gdzie mógł zdobyć praktyczny zawód. Wybór padł na klasę o rozszerzonych zajęciach z zakresu elektroniki. Billy nie był wielkim fanem tego kierunku, ale był on najbardziej odpowiadający z wszystkich dostępnych, poza tym mimo braku większego zainteresowania kwestie związane z elektroniką szły mu całkiem sprawnie. Jego wiedza przestała ograniczać się do tego, jak wymieniać bezpieczniki. Jest przekonany, że byłby w stanie zająć się usterkami w prostych elektronicznych zabawkach, a także w niektórym bardziej poważnym sprzęcie, takim jak radia czy komputery.
Było bardzo blisko by zginął w wypadku samolotowym. Gdy miał 16 lat pewnego razu towarzyszył swojemu koledze uczącym się latania awionetką w treningowym przelocie. W jego trakcie w wyniku awarii układu sterowniczego doszło do wypadku. Jedynie Billy przeżył; wyszedł z katastrofy jedynie z lekkimi zadrapaniami, co wszyscy uznali za prawdziwy cud.
Po tym wydarzeniu dosyć religijny chłopak jeszcze bardziej zwrócił się w kierunku Boga. Nie mógł oprzeć się wrażeniu, że swoje życie zawdzięczał interwencji sił wyższych. Doświadczenie to spotęgował wpływ religii na to, jak zachowywał się na co dzień. Stał się lepszym człowiekiem unikającym kłamstw, pokus i gniewu, z ochotą czyniącym dobre uczynki.
Dużo zastanawiał się nad związaniem na stałe swojej przyszłości z teologią. Im bliżej było do ukończenia szkoły i o zdecydowaniu o dalszej ścieżce swojej kariery, tym bardziej interesował się ofertami seminariów dla osób chcących zostać duchownymi. Nie był jednak całkiem przekonany i cały czas się wahał.
Decyzję podjął 22 września. Tego dnia bardzo ostro się z pokłócił z ojcem, gdy ten przedstawił mu swoją nową, niewiele starszą od Billy'ego partnerkę poznaną w trakcie wakacji. W trakcie tej kłótni zdenerwowany chłopak oświadczył, że idzie do seminarium i zostanie księdzem, mimo tego, że tata delikatnie mówiąc nie był fanem tego pomysłu. Jeszcze tego samego dnia Billy spakował się i w ostatniej chwili załapał się na lot do Ameryki. W jego trakcie, gdy zdołał się już uspokoić, znów napadły go wątpliwości. Prowadząc w myślach modlitwę poprosił Boga o znak, wskazówkę co powinien zrobić. Z taką myślą zasnął, by obudzić się dopiero tuż przed tym jak samolot miał "wylądować" na ziemi.

Mało jest takich jak on wśród młodych ludzi. Prostolinijny, prawdomówny i godny zaufania chłopak cieszy się dobrą reputacją zarówno wśród swoich rówieśników jak i osób starszych dzięki swojemu nakierowaniu na dobro drugiego człowieka. Niektórzy co złośliwsi z premedytacją nazywają go świętoszkiem, co nie odzwierciedla jednak w pełni prawdy, gdyż od czasu do czasu zdarza mu się mieć coś za uszami.

Mówienie przychodzi mu z łatwością, jest to jego naturalny talent. Potrafi opowiadać zgrabnie i ciekawie. Nie denerwuje się niezależnie od tego, czy mówi do jednej osoby czy do setki. Choć dla wielu przemówienia publiczne to katorga, to dla niego jest to niczym rozmowa z przyjacielem.
Ukończył szkołę, która nauczyła go zagadnień elektroniki. Jak to bywa w szkołach publicznych nie zdobył wiele doświadczenia praktycznego, także ma wiele luk z powodu tego, że nigdy nie był tak naprawdę zafascynowany tym zagadnieniem. Jednak jeśli trzeba zrozumieć działanie jakiegoś urządzenia elektronicznego lub je naprawić, to ma większe szanse na sukces niż przeciętny, niezaznajomiony z magią układów scalonych śmiertelnik.
Gra na gitarze.

△ JĘZYKI: Angielski
△ ZAWARTOŚĆ BAGAŻU: Gitara, Okulary, 3 paczki papierosów, butelka wody, zapalniczka, portfel, komórka naładowana w 50%, ładowarka do komórki, 2x spodnie, 2x koszulka, 2x bluza, 3x skarpetki, 3x bielizna, 2x chusteczki, książka kryminalna, biblia, medalik, modlitewnik, teczka ze swoimi dokumentami (Akt chrztu, świadectwa szkolne, dyplomy), klapki, buty, paczka chipsów
△ INNE: Ma wadę wzroku. Nosi soczewki, ale na wypadek gdyby się zgubiły, wozi w bagażu okulary. Pali pół paczki papierosów dziennie.