Tara Cugana

Więc chodź, pomaluj mój świat, na żółto i na niebiesko..

Świat rysunków, obrazów i szkiców, był pierwszym światem jaki Tara pamięta. Od małego pochłonięta fascynującą paletą kolorów, w których jednak występowały odcienie szarości, biel i czerń, dziewczyna nie pragnęła niczego więcej. Zagłębiała się więc w oszałamiających wytworach swej wyobraźni, szlifując swój talent i będąc podziwianą przez bliską i daleką rodzinę, znajomych i sąsiadów. Tara nie potrzebowała żywych przyjaciół, chociaż od takich nie stroniła.
Wydawało się jednak, że Tara różni się od swych rówieśników. Dostrzegała więcej, czerpiąc ze świata pełnymi garściami i przelewając swe spostrzeżenia na papier. Ze szczególną radością skupiała się na drobnych aspektach otoczenia, potrafiąc zrozumieć jakimi prawami rządzi się natura.
I to nie tylko ta dzika, ale także i ludzka.
Bystre oko i pogoda ducha, nie pomogły jednak dziewczynie uchronić się przed ciosem jaki spadł na nią w wieku dwunastu lat. Rozwód rodziców był jak grom z jasnego nieba a oznaki, które przepowiadały nadejście zmian, skrzętnie były przez Tarę odpychane na drugi plan.
Jedynaczka państwa Cugana, nie chciała przeprowadzać rozmowy z rodzicami, manifestując swe niezadowolenie ucieczką w świat, który najlepiej znała. Tworzyła więcej, a jej prace stawały się coraz mniej kolorowe. Z farb, Tara przerzuciła się na węgiel i ołówek, nie chcąc rozmawiać z nikim i nawet nie żegnając ojca, którego postrzegała krytycznie, obwiniając za zło jakie pojawiło się w ich rodzinie.
Musiał minąć rok, by dziewczyna zatęskniła za najważniejszym mężczyzną w swym życiu, zaczynając rozumieć, że nienawiść jaką odczuwała, była tylko wytworem jej zrozpaczonej wyobraźni.  Wtedy pierwszy raz zdecydowała się na wykorzystanie matki i pierwszy raz odwiedziła Stany Zjednoczone, do których przeprowadził się pan Cugan.
Tara zachłysnęła się nowym światem. Uderzył on w nią ze zdwojoną siłą, a dziewczyna przyjęła go z otwartymi ramionami, chociaż nie obyło się to bez konsekwencji. Młoda Australijka, której ojciec chciał wynagrodzić braki i rozstanie, otrzymała zbyt wiele niż powinna.
Dla Tary zaczął się etap wykorzystywania rodziców, którzy bezmyślnie przystawali na zachcianki swej jedynej córki. Kolorowe włosy, nowe ubrania, imprezy i nieodpowiednie towarzystwo, zmieniły światopogląd Tary, która nie porzuciła swej pasji, ale z grzecznego dziecka zmieniła się w pyskatą pannicę, zbyt często uciekającą ze swego domu do amerykańskiego świata. Na szczęście jest to tylko przejściowy etap, tak często charakterystyczny dla dorastających młodych osób.  
Może ta kolejna samodzielna wycieczka do ojca, szybciej jej w tym pomoże?

Tara z natury jest łagodną i sympatyczną osobą, skłonną jednak do ukazania ciemniejszej strony swego charakteru. Jeśli druga osoba jej pozwoli, dziewczyna może wykorzystać znajomość do swych własnych celów. Intuicyjnie jednak dążąc do przyjaznych stosunków, potrafi wyjść z inicjatywą i okazać empatię w wymagających sytuacjach.
Mimo młodego wieku i kształtującego się nadal charakteru, Tara okazuje się kompromisową osobą, niechętnie wchodzącą w konflikty. W chwilach zagrożenia woli się wycofać, jednak długo nosi w sobie pragnienie zmian i pierwsza zwykle wyciąga rękę.
Artystka przez duże A, świadoma swego talentu, chociaż nie afiszująca się z tym. Ktoś musi porządnie ją zdenerwować, by dziewczyna okazała się bombą z opóźnionym zapłonem. Lubi jednak być chwalona przez innych, szukając towarzystwa osób, które docenią całokształt jej natury. Tara starannie dobiera sobie przyjaciół. Mimo szaleństw jakich doświadczyła, dziewczyna nie jest osobą, która miałaby prowadzić tak całe swe życie.

Spostrzegawczość - talent plastyczny to nie tylko zdolność namalowania ładnych obrazków. Dzięki niemu u Tary rozwinęła się umiejętność wypatrywania szczegółów, które mogłaby przenieść na rysunki. Dziewczyna lubi obserwować i zauważa nie tylko całość danego widoku, ale także wszystkie elementy jakie się na niego składają.
Zdolności manualne - prace plastyczny wpłynęły również na zdolności manualne. Tara wykazuje większą ostrożność przy czynnościach wymagających użycia rąk. Nie tylko nie wyjedzie za krawędź kolorowanego szkicu, nie tylko z łatwością nawlecze nitkę na igłę, ale również wykaże się niebywałą ostrożnością i zwinnością palców w innych dziedzinach (wydobędzie zagubioną rzecz ze szczeliny, szybko złoży w jedno drobne elementy czy sprawnie poradzi sobie z supłem).

△ JĘZYKI: Angielski
△ ZAWARTOŚĆ BAGAŻU: Ubrania, okulary przeciwsłoneczne. Teczka malarska B1: płótna czyste i zamalowane. Pędzle, ołówki, farby.
△ INNE: Ulubiona piosenka Tary to Chodź, pomaluj mój świat, którą zasłyszała w czasie jednej z wizyt u ojca.
Dziewczyna lubi eksperymentować z wyglądem. Obecnie ma kolorowe kosmyki włosów.
Od jakiegoś czasu główną inspiracją jej rysunków są sny.